over WLADIMIR
Hendrik Wladimir Albrecht Ernst de Vries (1917-2001). Het is een hele mond vol, de naam van mijn grootvader Wladimir. Hij was een Groninger schipperskind en tekende al van jongs af aan bij zijn ouders aan boord. Hij staat als jonge jongen rechts op de foto, naast een van zijn tekeningen. Wladimir werd aan de kweekschool opgeleid tot docent, maar maakte de overstap naar Academie Minerva, de kunstacademie in Groningen. Leraar Willem Valk inspireerde om als beeldhouwer aan de slag te gaan. Hij zou ruim veertig jaar als beeldhouwer actief zijn. Zijn werk is voornamelijk geplaatst in Noord-Nederland, maar is ook op enkele plaatsen daarbuiten te vinden. Wladimir gebruikte bij voorkeur slechts zijn voornaam en stond ook zo in het telefoonboek. Een heel enkele keer is zijn signatuur op zijn werken terug te vinden, zoals op het verzetsmonument in Wildervank, dat in 2013 werd gestolen (zie foto hieronder).
Bij de beoordeling van de monumentenstatus van de Herebrug en Wladimirs beeld Landbouw en veeteelt, stelt de gemeente Groningen dat hij “een van de belangrijkste representanten van de naoorlogse Groninger beeldhouwkunst is geweest waarvan enkele van zijn werken onderdeel van het stadsbeeld zijn geworden.” Als kind ging ik met mijn moeder Caty (1948-2017) op pad om die werken in de stad en ver daar buiten op foto vast te leggen en ik deed later hetzelfde met mijn dochter. In de tweede helft van de jaren negentig zijn mijn moeder en ik Wladimirs werk in kaart gaan brengen. Hij heeft zelf nooit aantekeningen bijgehouden waar zijn beelden werden geplaatst. We gingen ook met hem op beeldentocht en bezochten onder meer Delfzijl, Drachten, Haren en Peize. Dankzij het geheugen van mijn moeder en ons speurwerk op locatie, per telefoon en in de archieven konden we een uitgebreid losbladig overzicht samenstellen, dat wij Wladimir voor zijn tachtigste verjaardag gaven. In 2006 verscheen de monografie “Wladimir de Vries (1917-2001) Beeldhouwer“, de oeuvrecatalogus daarin is voor een groot deel op ons overzicht gebaseerd.
Er duikt zo af en toe, mede door digitalisering van kranten, nog nieuwe informatie over Wladimirs werk op. Zo konden beeldhouwwerken in Beilen en Glimmen en een windvaan in Wons aan de lange lijst worden toegevoegd. Helaas is er ook werk van hem verdwenen. Ik heb geregeld over Wladimirs werk geschreven, onder andere op Wikipedia en op een Facebookpagina. Ik ben nog steeds niet uitverteld en blijf graag de verhalen over zijn werk delen. Via het oeuvre-overzicht en het fotoalbum, kunt u door de verhalen op deze website struinen.